Iedereen die ouder wordt krijgt op een bepaald punt meer moeite met bepaalde fysieke handelingen en een afnemend denkvermogen. Wanneer een naaste binnen je familie ouder wordt, is het soms lastig om vast te stellen of hun gesteldheid afneemt door normale veroudering of door een bepaalde ziekte zoals Alzheimer of een bepaalde vorm van dementie.
Op dit moment is er geen manier waarop je met 100 procent zekerheid vast kunt stellen of iemand last heeft van een het verliezen van bepaalde herinneringen of dat zij echt dement aan het worden zijn. Er is echter wel een regel waar je je aan vast kunt houden bij het vaststellen of iemand echt dementie heeft of niet: Vergeten waar je de autosleutels hebt gelegd kan altijd gebeuren en is min of meer normaal, maar vergeten waar ze voor bedoeld zijn is dat natuurlijk niet.
Hier zijn nog enkele indicatoren waaraan je kunt zien of je ouder wordende naaste echt last heeft van een bepaalde ziekte, of dat hun gesteldheid afneemt door ‘normaal’ ouder worden:
7 cognitieve tekenen die op dementie kunnen wijzen:
- Slecht inschattingsvermogen (verkeerde financiële beslissingen)
- Problemen met bewegen (stijfheid, krom lopen)
- Geen remmingen meer (dingen doen of zeggen die niet sociaal geaccepteerd zijn)
- Problemen met spraak (geen samenhangende zinnen meer kunnen maken, woorden vergeten)
- Hallucinaties en waanvoorstellingen (dingen zien die er niet zijn)
- Problemen met routine taken uitvoeren (niet meer weten hoe de douche werkt)
- Geheugenverlies dat dagelijkse activiteiten belemmerd (recente gesprekken vergeten, vergeten wat je zojuist gegeten hebt)
Wanneer één of meerdere van de zeven bovenstaande signalen worden waargenomen, is het uiteindelijk vaak aan de familie om te bepalen of en wanneer er medische hulp ingeschakeld moet worden.
Thuis verzorgd worden door familieleden is vaak een van de beste manieren om iemand met dementie rustig en tevreden te houden. Door de bekende routine en omgeving is het minder waarschijnlijk dat een oudere hulpbehoevende verward of angstig wordt.
Mensen die lijden aan dementie kunnen echter een hoge mate van zorg nodig hebben die niet altijd kan worden gegeven door de familie. In dat geval is het toch verstandig om thuiszorg in te schakelen om de zorg volledig over te nemen of de lasten voor de familie te verlichten.
Hoe is thuiszorg voor mensen met dementie anders?
Er is een duidelijk stijgende lijn in de dementiegevallen bij ouderen in Nederland, elke jaar krijgen meer en meer mensen deze ziekte. Door deze stijging worden er ook steeds meer zorgverleners getraind in het omgaan en verzorgen van ouderen met dementie.
Deze training is bij elke organisatie iets anders maar vaak komt het in grote lijnen wel overeen. Er wordt bijvoorbeeld veel aandacht besteed aan het omgaan met hallucinaties en ander gedrag dat wordt veroorzaakt door dementie. Ook wordt er getraind op de manier waarop zorgverleners met een oudere met dementie moeten praten en hoe zij de veiligheid van hulpbehoevenden kunnen waarborgen.
Om de geest van een oudere met dementie actief te houden worden er vaak speciale activiteiten verzonnen door de zorgverleners. Deze activiteiten zijn vaak gebaseerd op de specifieke hobby’s en interesses van de hulpbehoevende.
Kunst en muziek hebben zich bewezen als effectieve activiteiten voor mensen met dementie. Er worden door deze activiteiten vaak herinneringen en emoties losgemaakt die anders misschien nooit meer naar voren waren gekomen. Een zorgverlener kan bijvoorbeeld het favoriete nummer van iemand opzetten of hen de spullen geven om een mooi schilderij te maken. Op die manier worden vaak gevoelens en reacties opgeroepen, zelfs bij ouderen die door dementie soms hun eigen naam niet meer kunnen onthouden.
Met toestemming van de hulpbehoevende en eventuele familie kan een zorgverlener ook uitstapjes maken. Een bezoek aan de dierentuin, park of museum zorgt vaak voor een opleving van hulpbehoevende en zorgt ervoor dat zij niet in een sociaal isolement belanden.
Wanneer de zorg voor een hulpbehoevende met dementie extreme vormen aanneemt, is het soms noodzakelijk om een verzorgingshuis voor hen te zoeken. De zorg wordt namelijk soms zo intensief dat thuiszorg deze niet meer kan faciliteren. Een zorgverlener kan helpen bij de overgang van zelfstandig wonen naar wonen in een verzorgingshuis. Het is namelijk voor niemand makkelijk om hun eigen woning voor altijd te verlaten. Zorgverleners hebben hier echter vaak al ervaring mee en kunnen dus assisteren in de overgang.